Jeśli chcemy odpowiedzieć na to pytanie o przyczyny niepowodzenia  w posłudze uwolnienia, należy wziąć pod uwagę klika rzeczy i okoliczności. To samo pytanie zadali Jezusowi uczniowie, kiedy nie udało im się wyrzucić ducha epilepsji. Czytamy (Ew. Mt 17,14-21) „Gdy przyszli do tłumu, podszedł do Niego pewien człowiek i padając przed Nim na kolana, prosił: «Panie, zlituj się nad moim synem! Jest epileptykiem i bardzo cierpi, bo często wpada w ogień, a często w wodę. Przyprowadziłem go do Twoich uczniów, lecz nie mogli go uzdrowić (…) Jezus rozkazał mu surowo i zły duch opuścił go. Od owej pory chłopiec odzyskał zdrowie. Wtedy uczniowie zbliżyli się do Jezusa na osobności i pytali: «Dlaczego my nie mogliśmy go wypędzić? »On zaś im rzekł: «Z powodu małej wiary waszej. Bo zaprawdę, powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: „Przesuń się stąd tam!”, a przesunie się. I nic niemożliwego nie będzie dla was. Ten zaś rodzaj złych duchów wyrzuca się tylko modlitwą i (postem).

To bardzo ważne, aby posługujący i osoba uwalniana miały wiarę, że kiedy rozkazują  duchom w imię Jezusa, muszą one wyjść. Zarówno Bóg jak i demony wiedzą czy żywa wiara jest obecna.